“Інкультурацыя азначае ўнутранае пераўтварэнне аўтэнтычных культурных вартасцей праз іх інтэграцыю ў хрысціянстве і закараненне хрысціянства ў розных культурах. Гэта адначасова глыбокі і цэласны працэс, што датычыць як хрысціянскага закліку, так і рэфлексіі, і канкрэтнай дзейнасці Касцёла. Разам з тым, гэты працэс даволі складаны (…) Праз інкультурацыю Касцёл прыўносіць Евангелле ў розныя культуры і адначасова запрашае …
Калі шчаслівыя бацькі прыходзяць дамаўляцца пра хрост сваёй нованароджанай пацехі, стараюся заўсёды напачатку задаць адно пытанне: “Навошта?”. Крыху здзіўленыя, пераважна пачынаюць вызначаць розныя рэчы: запаветы бабулі, сямейныя традыцыі, нацыянальную прыналежнасць, прагненне добрага сну і здароўя дзіцяці. Крыху радзей – жаданне, каб дзіця магло пабудаваць адносіны з Богам, стала часткаю Касцёла і асягнула вечнае жыццё. Не …
“…Ільвіца нараджае ільвянят мёртвымі, і яны застаюцца без жыцця на працягу трох дзён, пакуль іх айцец з рыкам не дасць ім адчуць свой подых, пасля чаго яны ажываюць…” (з сярэднявечнага бестыярыя, паводле Т. Уайта) Кожны раз, перачытваючы гэты ўрывак з Евангелля, досыць лёгка ўяўляю сабе, як усё магло адбывацца: ноч, чалавек са …
Мастацтва можна разглядаць як высокую і шляхетную дзейнасць, або творчую гульню. Для кагосьці яно – тэрапія, каб разабрацца ў сабе, для іншага – калекцыяніраванне цікавых вобразаў і пачуццяў. Але часам менавіта мастацкія вобразы, выкарыстаныя ў хрысціянскім кантэксце, дапамагаюць нанова ўлавіць тыя адбіцці Праўды, што схаваныя чалавецтвам ў легендах і мастацкіх творах. І даўно знаёмыя Таямніцы, …
Касцёл – таямнічая еднасць Божага і чалавечага. Настолькі моцна гэтыя таямніцы зліваюцца ў нашым жыцці, што цяжка акрэсліць мяжу, дзе адно змяняецца другім. Ці здольны чалавек жыць у зямным жыцці нябеснымі прыярытэтамі? Ці Бог сапраўды цешыцца з ахвяры жыцця дзеля Яго Валадарства і Евангелля? Ці не лепей было б манахіні стаць любячай жонкай і маці, …
Студзень – новы пачатак. Не толькі, каб абяцаць сабе, як штогод, паўцякаць з усіх сацыяльных сетак, прачытаць безліч карысных кніг і ўсур’ёз падысці да фізічных практыкаванняў (у выніку кніжкі недачытаныя, сацсеткі перагледжаныя, а на ранішнюю прабежку проста неяк зацёмна і захоладна.) Новы пачатак года ў духоўным сэнсе надае яму кірунак: нешта плануецца, аб нечым марыцца… …
У справе віншаванняў я не спецыяліст. Асабліва, калі хочацца адначасова шчыра,прыгожа і з пачуццём гумару. А калі яшчэ з аплаткай у руцэ трэба сказаць гэта адразу некалькім дзесяткам чалавек – на арыгінальнасць ды прыгажосць можна забыцца. Муза красамоўства адлятае з хуткасцю баліда “Формулы-1”, застаецца толькі шчырасць: усе гэтыя пажаданні Божага благаславення, “дзякуй, за тое, што …
Аднойчы атрымаў я запрашэнне правесці вялікапосныя рэкалекцыі ў адной з парафій на поўдні Беларусі. Атрымаў і задумаўся – з чаго пачаць, пра што распавесці? Што яднае традыцыйнага верніка са шматгадовым “стажам” адносін з Богам і чалавека, які першы раз апынуўся ўнутры касцёла з намовы блізкіх ці сяброў? Адказ быў настолькі просты, што далёка не адразу …
Гомель – адзіны горад у Беларусі, дзе служаць сёстры Місіянеркі Міласэрнасці, ці, як іх часцей называюць, сёстры Маці Тэрэзы. У жніўні мы адзначылі важную дату – 25- годдзе служэння сясцёр у Беларусі і дзякавалі Богу за іх прысутнасць сярод нас. Першы раз я сустрэў сясцёр у 2003 годзе, калі прыехаў у Гомель як …
Вельмі часта, шукаючы падтрымкі на нашым хрысціянскім шляху, мы звяртаемся да духоўнага досведу асоб, якіх Касцёл аб’явіў святымі. У гэтым артыкуле прыгледзімся ўважлівей да асобы святога Яна Марыі Віянэя. Будучы пробашч з Арс, заступнік святароў усяго свету, а асабліва пробашчаў, нарадзіўся ў сялянскай сям’і ў вёсцы Дардзіі непадалёку ад Ліёна 8 мая 1786 …
Рэлігійнае выхаванне дзіцяці нельга абмежаваць выключна пасланнем яго “да касцёла”. А нават недастаткова яго прысутнасці на занятках па рэлігіі. Бацькі сваім прыкладам павінны прывесці дзіця да Хрыста і навучыць яго сяброўскім адносінам з Ім, пастаяннай гатоўнасці адказаць на заклік Божы. “Дазвольце дзецям прыходзіць да Мяне, не забараняйце ім, бо такім належыць Валадарства Божае” (Мк 10,14). …
«…Сила Церкви на Востоке и на Западе всегда, во все эпохи, – это святые, то есть те, кто сделал истину Христа своей собственной истиной, кто пошел тем путем, который – Он Сам, кто жил жизнью, изливающейся из Него в Духе Святом. В таких святых у Церкви никогда не бывает недостатка – ни на Востоке, ни …
Маю ўвагу заўсёды прыцягваў момант першай сустрэчы Марыі Магдалены з Хрыстом Уваскрослым – яе роспач пасля таго, як яна ўбачыла магілу пустой, разгубленасць, слёзы, а потым – захапляючая дух радасць… “Марыя стаяла каля магілы і плакала. Калі ж плакала, зазірнула ў магілу і ўбачыла двух анёлаў у белым адзенні, якія сядзелі адзін каля галавы, …
Добры злодзей… Добры Злачынца…Здаецца, што ён быў першым хрысціянскім святым. Што аб Добрым Злачынцы кажа традыцыя? Хто гэты чалавек, укрыжаваны побач з Езусам Хрыстусам? Укрыжаваныя побач з Хрыстусам злачынцы на працягу двух тысяч гадоў увасабляюць сабой давер і пыху. Ва ўсіх чатырох Евангеллях ёсць інфармацыя аб двух мужчынах, укрыжаваных з Езусам. Тым не менш, ёсць некаторыя разыхо-джанні. Паводле Евангелля св. …
Знакі і сімвалы, якімі напоўнена літургія, існуюць не для таго, каб зрабіць літургію таямнічай або незразумелай, а каб стала яна яснай, выразнай і даход-лівай. І таму кожнае дзеянне, кожны прадмет ці з’ява ў літургіі, якія мы называем сімваламі, не могуць быць пустымі, не могуць быць бессэнсоўнымі, але павінны выражаць і насамрэч выражаюць тое, што дапамагае …
Вельмі часта ў касцёле мы чуем слова навяртанне і пра яго патрэбу ў жыцці хрысціяніна. Аднак часам разумеем навяртанне як цяжкую працу, якая заключаецца ў тым, каб прааналізаваць, што не атрымалася, і пры-класці намаганні, каб было лепш. Звычайна пачынаем быць больш патрабавальнымі да сябе. Але зноў не атрымліваецца… Вельмі балючым вопытам у жыцці …
Гісторыя свят наогул пачалася са з’яўленнем у чалавека паняцця аб часе і асабліва пачала развівацца з усталяваннем каляндара. Пэўны адрэзак часу ў календары, які людзі звязвалі з нейкай значнай падзеяй, традыцыяй ці сакральным вымярэннем, называлі святам, і гэтая падзея аб’ядноўвала пэўную супольнасць людзей з аднолькавай сістэмай каштоўнасцей. Таксама праз святы гэтая сістэма перадавалася з пакалення …
«Чаго вока не бачыла, і вуха не чула, і што не ўваходзіла ў чалавечае сэрца, тое Бог падрыхтаваў тым, хто любіць Яго» (1 Кар 2,9). У падрыхтоўцы гэтага разважання мне вельмі дапамог досвед, які я атрымаў у перажыванні пэўнай сітуацыі, якая здарылася ў маёй парафіі. Адна з парафіянак, маладая 35-гадовая жанчына, адчула рэзкае пагаршэнне стану …
Жыццё вечнае – гэта мэта жыцця кожнага хрысціяніна. Мэта, якую трэба паставіць вышэй за усё, таму перакананы, што многія з вас часта задаюць сабе і Езусу гэтае пытанне: што мне рабіць, каб атрымаць жыццё вечнае? Якімі мы насамрэч з’яўляемся і што для нас важна, мы даведваемся, гледзячы на нашу рэакцыю ў нечаканых і …
Кроў хрысціян працягвае пралівацца. Статыстыка не падманвае. Кожны год больш чым 100 тысяч хрысціян аддаюць сваё жыццё за веру. Вызнаўцы Хрыста пераследуюцца камуністычнымі рэжымамі ў Паўночнай Карэі, Кітаі, Лаосе, В’етнаме, Бірме. У мусульманскіх краінах хрысціяне згараюць, як у часы Нерона. Церпяць пакуты ў Індыі, але нярэдка і ў каталіцкай Калумбіі ці на Філіпінах… …