Марыя з Назарэту
Калі Ганна з вялікім збанам на галаве хадзіла па воду да студні, заўсёды сустракала дачушку суседзяў, Мірыям, са смешнымі ямачкамі на бародцы. “Ах, якое прыгожае дзіцятка, можа і нас Усявышні адорыць калі-небудзь патомствам”, – уздыхала ў сваёй душы Ганна. Надзея была тым большая, што Мірыям нарадзілася ў бацькоў немаладога ўзросту, якія, як казалі людзі, вымалілі …