З 20 па 31 ліпеня б.г. у г. Кракаў (Польшча) адбудзецца ХХХІ Сусветны дзень моладзі. Гэта – важная касцёльная падзея, якая ўжо традыцыйна збірае мільёны маладых людзей з усяго свету. Першыя Сусветныя дні моладзі ў Каталіцкім Касцёле пачаў св. Ян Павел ІІ, які адкрыў вялікую неабходнасць збіраць моладзь з розных краін разам. У СДМ-2016 у Кракаве прымуць удзел каля пяці тысяч беларускіх католікаў. Як рыхтуюцца яны да падзеі? Чаго ад яе чакаюць? Якія мары звязваюць з падарожжам у горад святога Яна Паўла II – аб гэтым артыкул, падрыхтаваны сястрой Таццянай, SJE з Браслава.
Некалькі слоў, дазвольце, скажу адразу пра сябе. На сённяшні дзень працую ў Браславе. У маладым узросце пачула голас Хрыста, Які клікаў мяне да манаскага жыцця ў Кангрэгацыі Сясцёр Эўхарыстак. Асабіста для мяне жыццё, прысвечанае Богу, – гэта дапамога для рэалізавання таго, чаго хоча ад мяне Ён. Яно робіць маё сэрца вольным, і Богу лягчэй кіраваць маім жыццём, накіроўваць да тых людзей, да каго Ён хоча, і дапамагаць праз мяне ім.
Асновай нашага жыцця з’яўляецца малітва і служба іншым людзям. Адным з маіх служэнняў у манаскім жыцці ёсць праца з моладдзю, якую я вельмі люблю. Шмат мы перажылі разам: летнікі з дзецьмі і моладдзю, пілігрымкі, адпачынак у Польшчы, вандроўкі са скаўтамі, удзел у спатканні моладзі у духу Тэзэ, чуванні, і інш., і інш..
Ужо некалькі гадоў амаль увесь каталіцкі свет рыхтуецца да Сусветнага дня моладзі ў Кракаве. Паколькі я працую з моладдзю, мяне гэтая тэма вельмі цікавіць і хвалюе. Я сама ўдзельнічала ў СДМ у Кёльне ў 2005 годзе і ўжо некалькі гадоў разам з групай маладых лю-дзей прымаем удзел у навагодніх сустрэчах моладзі ТЭЗЭ, таму ведаю, наколькі важныя такія сустрэчы і які плён могуць прынесці ў жыцці чалавека.
Але таксама бачу неабходнасць добрай падрыхтоўкі моладзі да паездкі, таму вельмі радасна, што ёсць магчымасць карыстацца матэрыяламі і ўсім тым, што робяць іншыя. Напрыклад, гімн гэтай сустрэчы вельмі захапіў моладзь. Разважаем на сустрэчах моладзі на тэму Божай Міласэрнасці і дэ-візам СДМ: “Шчаслівыя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць” (Мц 5,8)…
Запланавана, што прадстаўнікі нашай парафіі едуць у горад Скаржыск з 20 па 25 ліпеня, дзе нас чакаюць. Там таксама ёсць група моладзі, з якой марым пасябраваць, пакуль што толькі “лістуемся” і дасылаем адзін аднаму фота-здымкі. З імі разам, маю на-дзею, паедзем ў Кракаў, там бу-дзем з 26 па 31 ліпеня. Канешне, кожны чакае сустрэчу з Папам Францыскам, ну і, канешне, з каталіцкай моладдзю ўсяго свету. Са свайго боку, я малюся за тых, хто паедзе ў нашай групе, каб не змарнавалі вызначаны час, каб гэтая сустрэча змяніла іх жыццё. Ведаю, што і іх сэрцы напоўнены зараз малітвай. Вось што расказаў наконт сябе будучы ўдзельнік паездкі з нашай парафіі Яўген Кажаронак:
– Ад гэтай сустрэчы я чакаю паглыблення сваёй веры, падказкі, якім шляхам павінен ісці па жыцці. Перажыць сустрэчу моладзі жадаю ў супакоі разам з моладдзю ўсяго свету, а таксама з Папам Францішкам. Прыгатаванне маё вельмі сур’ёзнае і напоўнена Духам малітвы. Сустрэча з Папам Рымскім – гэта мара кожнага католіка, але яна не заўсёды можа здзейсніцца. Калі я быў маленькі, мая старэйшая сястраВольгабыла на сустрэчы моладзі ў Кёльне са Святым Айцом Бэнэдыктам ХVI. У той час я яшчэ не разумеў яе шчасця і радасці, якую яна атрымала ад той падзеі. А цяпер, калі да сустрэчы са Святым Айцом Францішкам застаецца зусім мала часу, мяне не пакідае мара ўдзелу ў гэтай сустрэчы, хочацца асабіста прывітаць Папу Рымскага, памаліцца з моладдзю ўсіх краін і падзякаваць Богу за веру і дар жыцця.
Так, калі мы разважаем аб сэнсе жыцця на сваіх парафіяльных сустрэчах з моладдзю, калі звяртаемся да постаці Бога – адзінага даўцы жыцця, усім зразумела, што маладыя католікі іншых кантынентаў маюць прыкладна такія ж перакананні. Але бачыць іх, як кажуць, на свае вочы, размаўляць, прымаць удзел ў агульных мерапрыемствах – гэта, канешне, зусім іншае ўспрыманне сябе і свету.
Таму, калі Маргарыту Ганчар спыталі аб яе асабістых чаканнях ад СДМ-2016, то яна ў першую чаргу адзначыла, што для яе гэта будзе час, які дапаможа бліжэй пазнаёміцца з Богам, атрымаць у Яго адказы на ўсе хвалюючыя пытанні, а таксама прыгожа і прыемна правесці час з моладдзю з усяго свету. Маргарыта стараецца падрыхтавацца да гэтай сустрэчы не толькі фізічна, але і маральна. І ў гэтым, падкрэсліла яна, дапамагаюць малітвы, споведзь, а таксама гутаркі з законнымі сёстрамі.
Прызнаюся, мне таксама прыемна працаваць з моладдзю. Хоць свет зараз і складаны, многа спакусаў, у якія часам трапляюць па розных прычынах маладыя людзі, але мне падабаецца тое, што наша хрысціянская моладзь не баіцца, не саромеецца мець свой, хрысціянскі погляд на жыццё, кіравацца Божымі Запаведзямі і не хавае сваіх перакананняў!
Разважаючы пра гэта, Яна Галаватка з Барысава прызналася, што, калі была яшчэ ў малодшым узросце і бачыла, як старэйшая моладзь збіраецца на СДМ, то і сама чакала, калі прыйдзе час і яна апыніцца на падобнай сустрэчы. У сучасным свеце хрысціянскай моладзі не так проста быць “іншымі” сярод іншых, але такія глабальныя сустрэчы паказваюць, што ты не адзін, што у цябе ёсць браты і сёстры амаль што па ўсім свеце. “Я думаю, – падкрэсліла Яна, – што менавіта зараз нам не хапае гэтага адзінства, сапраўднай радасці і шчырасці. Спадзяюся, што для мяне сустрэча ў Кракаве не будзе дармовым часам. Бо, калі мы разам, мы змяняем свет, але свет не можа змяніць нас”.
Вікторыя Мітрафанава з Міёраў збіраецца ўдзельнічаць у СДМ у Кракаве, ставячы перад сабою мэты: паглыбіць сваю веру, змяніць погляды на тое, што адбываецца ў асабістым жыцці, зазірнуць у сябе, распазнаць волю Бога ў сваім жыцці, узяць нешта карыснае ад іншых, пазнаёміцца з цікавымі людзьмі, атрымаць прыемныя ўражанні. Актыўна рыхтуецца, чытае матэрыялы з мінулых такіх сустрэч, прачытала біяграфію і артыкулы пра Папу Францыска, з якім марыць сустрэцца.
…Відаць, зараз кожны малады вернік, нават той, хто будзе сачыць за падзеямі Сусветнага дня моладзі ў Кракаве па паведамленнях СМІ, жыве чаканнем гэтага форуму, бо маладосць – гэта абавязкова мары і надзеі, гэта планы на сваю будучыню, а яшчэ – узрастанне ў веры, узмацненне даверу Міласэрнаму Богу. Зараз, у Год Божай Міласэрнасці, асабліва адчуваем патрэбу быць бліжэй адзін да аднаго, дапамагаць бліжняму, ствараць навокал такую атмасферу даверу і любові, якая спрыяе міру і супакою, вучобе і творчай працы. Адным словам, рыхтуемся!
с. Таццяна ГМЫЗА, SJE.
Фота з архіва парафіі Нараджэння Маці Божай.
г. Браслаў.