События
Нет «греховным структурам»
Папа Франциск обратился к финансистам мира
Банкиры, экономисты и министры финансов со всего мира приняли участие в семинаре «Новые формы солидарности», организованном в Ватикане Папской академией общественных наук. 5 февраля Папа Франциск обратился к гостям с пространной речью, призвав их «к солидарному взгляду» в области финансовой деятельности и экономических решений.
Святейший Отец начал с констатации известного факта: мы живем в богатом мире, однако число бедных постоянно растет. Согласно официальным данным, на мировом уровне доход на душу населения равен 12 тысячам долларов, и при этом сотни миллионов людей живут в крайней нищете, не имея еды, жилья, доступа к медицинскому обслуживанию, образованию, к питьевой воде и электричеству. Около пяти миллионов детей в возрасте до пяти лет обречены на смерть в течение этого года. Еще 260 миллионов не получат образования из-за нехватки средств, из-за войн и миграции. Такова картина нашего богатого мира, подчеркнул Папа. В этом мире развиваются новые формы рабства, принудительный труд, проституция и торговля органами. Все это, отметил Папа, должно быть «не поводом для отчаяния, но для действия. Эти факты побуждают нас что-то сделать».
«Столь богатый мир и живая экономика, – заявил Папа Франциск, – могут и должны положить конец бедности».
«Следует решить, чему отдать приоритет: поощрению общественно-экономических механизмов, делающих все общество более человечным, или, наоборот, поддержке системы, в конечном счете оправдывающей определенные практики, которые приводят не к чему иному, как к увеличению уровня несправедливости и социального насилия».
Если посреди колоссального богатства существует крайняя бедность, то это потому, что мы допустили, чтобы эта пропасть расширилась и достигла исторического рекорда.
«Пятьдесят самых богатых людей в мире обладают состоянием, равнозначным 2,2 миллиарда долларов. Одни только эти пятьдесят человек могли бы профинансировать медицинское обслуживание и образование всех бедных детей в мире – как посредством налогов, так и с помощью филантропических акций, либо того и другого. Эти пятьдесят человек могли бы спасти миллионы жизней каждый год».
Однако этому препятствует то, что святой Иоанн Павел II определял как «греховные структуры». Они находят для себя благоприятную почву всякий раз, когда общее благо сводится лишь к немногим секторам, когда люди поклоняются денежному божеству и занимаются спекуляцией. Греховные структуры дают возможность «производить массированную прибыль, не связанную с производственными процессами и даже с реальной экономикой. «Этому способствует виртуальная коммуникация», – утверждает Папа Франциск.
«Сегодня структуры греха включают в себя регулярные налоговые уступки наиболее состоятельным людям, часто оправданные инвестициями и развитием; налоговые убежища для частных и корпоративных доходов; и, конечно же, возможность коррупции со стороны некоторых крупнейших предприятий мира, нередко в созвучии с правящим политическим сектором. Ежегодно сотни миллионов долларов, которые должны быть уплачены в качестве налогов для финансирования здравоохранения и образования, накапливаются в офшорных зонах, препятствуя тем самым достойному и устойчивому развитию всех социальных секторов (…)».
Папа указал на существование общей ответственности за ущерб, нанесенный людям экономикой, добавив, что наряду с этим существует и ответственность за то, чтобы создать атмосферу братства и возобновленного доверия для поиска человечных решений. Сегодня как никогда актуальными выглядят нравственные требования, высказанные Папой Иоанном Павлом II в 1991 году в энциклике Centesimus annus: «Несомненно справедлив принцип, что долги надо платить; непозволительно, однако, требовать или претендовать на оплату, если она может привести к таким политическим результатам, как голод и отчаяние, на которые обрекаются целые народы. Нельзя претендовать на то, чтобы накопившаяся задолженность оплачивалась недопустимыми жертвами. В таких случаях необходимо – как, в конце концов, отчасти и происходит на практике, – найти способы смягчения, отсрочки или даже погашения долга, совместимые с фундаментальным правом народов на существование и прогресс» (35).
Папа отметил, что Цели устойчивого развития, одобренные единодушно всеми странами, включают помощь странам-должникам посредством политики, направленной на финансирование долга, на его сокращение или конвертацию. Это также является одной из новых форм солидарности, присущей «экономике, которая стремится к единству, а не к разделениям», подчеркнул Папа и затем назвал «самую мощную структуру греха»: речь идет об индустрии войны.
«Мир теряет каждый год миллиарды долларов, идущих на вооружение и насилие, а эти суммы при ином назначении могли бы положить конец бедности и неграмотности».
В конце своей речи к экономистам, банкирам и министрам финансов Папа призвал помнить слова из Евангелия от Луки: «И от всякого, кому дано много, много и потребуется, и кому много вверено, с того больше взыщут», а также высказывание святого Амвросия: «Ты, богатый, подавая милостыню, не даешь бедному из своего… но отдаешь ему то, что ему принадлежит. Ибо общее имение дано для пользования всех, ты же пользуешься им для себя одного» («О Навуфее», 12,53).
Ольга САКУН- Град Ватикан
Новости
Ватикан
Папа Франциск назначил Франческу Ди Джованни заместителем секретаря Отдела по связям с государствами Государственного секретариата в Ватикане, поручив ей руководить сектором многосторонних отношений. С новым назначением в Отделе по связям с государствами будут работать два заместителя секретаря: Франческа Ди Джованни и монсеньор Мирослав Ваховский, который занимается сектором двусторонней дипломатии. Пост замсекретаря в Госсекретариате женщина заняла впервые в истории, сообщает Vatican News.
Ватикан
Папа Франциск назначил доктора богословия о. Гонсало Эмилиуса на должность своего личного секретаря: уругвайский священник сменил на этом посту о. Фабиана Педаккио, который перешёл в Конгрегацию по делам епископов.
У Римского Папы – два личных секретаря. Второй из них – копто-католический священник, уроженец Египта Йоханнис Лахзи Гайд. Он занимает этот пост с 2014 года.
Италия
5 марта в музее Scuderie del Quirinale в Риме открывается одна из самых масштабных монографических (т. е. посвященных одному автору) выставок в истории –“Raffaello 1520 –2020”.
Она приурочена к 500-летию со дня смерти великого живописца.
В центре экспозиции будут находиться всемирно известные творения великого итальянского художника, такие как, например, «Мадонна со щеглом» (1506) из галереи Уффици, «Экстаз святой Цецилии» из Пинакотеки Болоньи, «Мадонна Альба» из Национальной галереи Вашингтона, «Портрет Бальдассарре Кастильоне» и «Автопортрет с другом» из Лувра, «Мадонна с розой» из музея Прадо и многие другие.
Всего в экспозиции будут собраны около 200 шедевров, предоставленных крупнейшими музеями и художественными галереями мира. При этом больше половины экспонатов раньше ни разу не собирались в рамках единого выставочного пространства.
Выставка продлится до 2 июня 2020 года.
Испания
Римско-католическая церковь в Испании ввела курс добрачного обучения продолжительностью два-три года, предназначенный для подготовки супружеских пар к счастливой совместной жизни.
В настоящее время желающим пройти обряд венчания в церкви достаточно прослушать 20-часовой курс подготовки к таинству брака. Однако, по мнению Конференции епископов Испании, этот курс слишком краток и недостаточен. Недавно конференция объявила о введении углубленной добровольной программы подготовки к браку под названием «В путь вдвоем». Программа предусматривает 12 предметов, в том числе «культура общения», «верность», «красота сексуальности» и «разрешение конфликтов», а ее официальная цель заключается в «сопровождении, подготовке и помощи молодым парам в супружестве». Также духовные учителя стремятся привить молодым людям иммунитет к порнографии, «опошляющей, выставляющей на продажу и фальсифицирующей красоту супружеского дара».
Франция
Президент Франции Эмманюэль Макрон учредил специальный фонд для финансирования христианских школ на Ближнем Востоке, который обеспечит поддержку около 400 тысячам учащихся. Глава государства объявил об этом в своем аккаунте в «Твиттере»: «В этом регионе, сотрясаемом разделениями, – пишет Макрон, – важна роль восточных христиан. Задача Франции – помочь им там, где они находятся под угрозой».
Намерения французского президента высоко оценили представители Католической Церкви: монсеньор Паскаль Голльниш, генеральный директор французской ассоциации «Дело Востока», действующей при Парижской архиепархии с 1856 года, сказал: «Речь идет о важном решении. Сеть христианских школ стремится служить всем и исполнять свою миссию на благо местного населения».
По страницам Internet
Падзеі
Слуга верны і добры
Распачаты працэс беатыфікацыі Яўгенія Кулешы, МІС
Згодна з паведамленнем а. Анджэя Пакулы, Генеральнага настаяцеля Кангрэгацыі Айцоў-Марыянаў, Варшаўская Архідыяцэзія пачала працэс беатыфікацыі святара, які з 1938 па 1941 гг. працаваў у Друі. Гаворка – пра Слугу Божага Яўгенія Кулешу, MIC.
“Слуга добры і верны,… увайдзі ў радасць гаспадара твайго” (Мц 25, 21).
Яўгеній Кулеша нарадзіўся 8 сакавіка 1891 г. у Варшаве ў сям’і Войцеха і Францішкі Дваракоўскіх. У яго былі дзве сястры і два браты. Адзін з іх, Браніслаў, стаў святаром і служыў у Варшаўскай Архідыяцэзіі (1885-1975).
Яўгеній навучаўся ў гімназіі ў Варшаве, аднак не скончыў яе, бо пачалася Першая сусветная вайна і яго сям’я была вымушана выехаць у Расію. Там Яўгеній скончыў навучанне і атрымаў дыплом. Пазней, вярнуўшыся ў Польшчу, распачаў навучанне ў Ягелонскім універсітэце.
1 лістапада 1915 г. Яўгеній распачаў навіцыят Кангрэгацыі Айцоў-Марыянаў у Варшаве пад кіраў-ніцтвам бл. Юрыя Матулевіча.
Праз год Яўгеній Кулеша склаў першыя манаскія шлюбы і быў накіраваны на вучобу ў Фрыбург, у Швейцарыю. 2 кастрычніка 1921 года з рук кс.біскупа Юрыя Матулевіча ён прымае святарскія пасвячэнні ў Расне, каля Высокага Літоўскага, пасля чаго айцец Кулеша вяртаецца ў Фрыбург, каб прадоўжыць вучобу, і 1 лістапада 1922 г. складае вечныя законныя шлюбы. Пазней вяртаецца ў Польшчу, дзе з 1926 па 1936 гг. нясе святарскую паслугу.
З 1938 года па прапанове а. Яжэмбоўскага а. Кулеша выказаў гатоўнасць заняць пасаду дырэктара гімназіі ў Друі, а з 28 жніўня 1938 г. айцец-правінцыял прызначае а. Яўгенія таксама і настаяцелем кляштара айцоў-марыянаў ў Друі. З усёй энергіяй і прафесіяналізмам а. Яўгеній распачаў абавязкі дырэктара гімназіі ім. Караля Стэфана Баторыя ў Друі. Праз год віленскі куратар прапанаваў а. Кулешу таксама заняць і пасаду дырэктара дзяржаўнай гімназіі ў Браславе. Але пачалася вайна, і ў канцы снежня 1939 г. усе школы перайшлі пад кіраўніцтва савецкай улады.
З 1939 года а. Яўгеній Кулеша цалкам прысвяціў сябе душпастырскай дзейнасці, духоўна і маральна падтрымліваў святароў і сясцёр законных, навучаў іх, як павінны захоўваць веру і вернікаў перад выклікамі таго часу. Арганізоўваў адпраўку пасылак людзям, дэпартаваным у Сібір і Казахстан.
На пачатку вайны ў Друі адбываліся шматлікія крадзяжы з крамаў, напады і разбоі. Група жыхароў вырашыла арганізаваць камітэт грамадзянскіх правоў і прапанавала а.Яўгенію ўзначаліць яго. Спачатку ён адмаўляўся, але пад настойлівым націскам жыхароў, пасля разважанняў і малітвы, згадзіўся. Была падпісана пастанова пра парадак і створана грамадзянская ахова. З таго моманту ў Друі запанавалі супакой і закон. Але менавіта гэта і вырашыла лёс а. Яўгенія.
30 чэрвеня 1941 года некалькі савецкіх салдат прыплылі па Дзвіне ў Друю. Прыйшлі ў кляштар, арыштавалі а. Кулешу і загадалі ісці за імі, пагадзіўшыся, што а. Яўгенія будуць суправаджаць ячшэ два святары. Вярнуўшыся на іншы бок Дзвіны, святароў, якія суправаджалі а. Кулешу, адправілі дадому, а арыштаванаму загадалі сесці ў машыну і павезлі ў кірунку Полацка. Па дарозе машына зламалася, і салдаты завялі а. Яўгенія ў адну з хат, дзе знаходзіўся савецкі штаб. Праз пэўны час вывелі яго з хаты і павялі ў кірунку жытнёвага поля.
З гэтага моманту і распачаўся яго Крыжовы шлях. Спачатку на полі салдаты пачалі біць яго, а калі святар упаў на зямлю, то пачалі біць нагамі. Пазней загадалі яму ўстаць і падвялі да выкапанай на полі ямы. Спіхнуўшы ў яму, два салдаты стрэлілі а. Яўгенію ў галаву, а трэці двойчы прабіў яе штыком. Паміраючы, святар інстынктыўна падняў правую руку і прыкрыў ёю вочы. У такой позе яго і засыпалі зямлёй. Пазней, калі манахіні з Друі адкапалі цела, яны ўбачылі забітага святара, з рукой на твары, якая прыкрывала вочы.
6 ліпеня 1941 г. сёстры Апалонія Петкун, Марыя Ясінская і Яніна Падольская перабраліся праз Дзвіну і даведаліся падрабязна ад жыхароў вёскі Лупанты пра мучаніцкую смерць айца Яўгенія і пра месца, дзе было закапанае яго цела. Раскапалі яму, дасталі з яе цела святара, закруцілі яго ў прасціну і на кані давезлі да Дзвіны. Шмат людзей далучылася да гэтага шэсця. Паколькі ўсё гэта адбывалася нядзельным днём, на другім беразе ракі сабраўся шматлікі натоўп. Цела святара яны віталі плачам. Айцец Вінцэнт Смалінскі, які выйшаў, каб распачаць жалобнае набажэнства па мучаніку, замест таго, каб пачаць малітву, заплакаў. І так, з вялікім плачам цела забітага святара было ўнесена ў касцёл.
Цела а. Яўгенія апранулі ў чырвоны арнат – на знак пакутніцкай смерці. Тры дні натоўпы людзей прыходзілі, каб аддаць пашану свайму душпастыру і памаліцца каля цела мучаніка. Трэба адзначыць, што айца Яўгенія Кулешу адразу пасля смерці пачалі лічыць мучанікам. Пахаванне адбылося 8 ліпеня 1941 года пры ўдзеле 11 святароў і вялікай колькасці вернікаў. Айцец Кулеша быў пахаваны ў Друі, у мураванай магіле з левага боку ад касцёла. Шмат людзей наведвала магілу свайго пастыра, прыносіла кветкі, запальваліся знічы. Насельніцтва Друі ставілася да айца Яўгенія з павагай і любоўю, а пасля мучаніцкай смерці – з вялікай пашанай. Пазней атэістычнымі ўладамі магіла была зраўняная з зямлёй.
Без ваганняў можна сказаць, што айцец Яўгеній Кулеша аддаў сваё жыццё за веру. Яго сведчанне вернасці Богу і Святому Касцёлу бясспрэчныя! Нават сёння жыве памяць пра яго мучаніцкую смерць і шмат вернікаў чакае яго беатыфікацыі.
Будзем жа і мы з малітвай чакаць праслаўлення ў супольнасці мучанікаў Слугі Божага айца Яўгенія Кулешы, па яго прыкладзе і праз яго заступніцтва ўзмацняцца ў веры, надзеі і любові, а звяртаючыся да Езуса Хрыста, разам з апосталамі казаць: “Пане, дадай нам веры!” (Лк 17, 5).
Падрыхтаваў кс. Аляксей ЛЯШКО.
CatholicNews.by
Навіны
Ватыкан
Святы Пасад заклікае вернікаў ва ўсім свеце прыняць удзел у ініцыятыве “24 гадзіны для Пана”. Сёлета яна пройдзе 20-21 сакавіка пад дэвізам: “Адпускаюцца табе грахі твае” (Лк 7, 48).
Галоўная літургія ў рамках акцыі пройдзе 20 сакавіка ў базыліцы Cвятога Пятра, і ўзначаліць яе Папа Францішак. Бясплатныя білеты для ўдзелу ў ёй можна замовіць на сайце Папскай рады па новай еванге-лізацыі, што з’яўляецца галоўным арганізатарам і каардынатарам ініцыятывы.
Першыя “24 гадзіны для Пана” прайшлі ў 2013 г. Сутнасць акцыі ў тым, каб у кожнай дыяцэзіі ў свеце прынамсі адзін касцёл заставаўся адчыненым бесперапынна на працягу 24 гадзін, каб усе, хто жадае, мелі магчымасць правесці час у малітве і паспавядацца.
Італія
У новым выданні на італьянскай мове галоўнай літургічнай кнігі Касцёла «Рымскага Імшалу», якое выйдзе ў свет на Вялікдзень 12 красавіка, змешчана новая версія пера-кладу малітвы «Ойча наш».
Як паведаміла польская рэдакцыя парталу Vatican News, італьянскія біскупы некалькі гадоў таму з дапамогаю спецыялістаў распачалі вывучэнне гэтага пытання, у выніку чаго малітва «Ойча наш», якую кожны вернік ведае з маленства, цяпер будзе пададзена ў новай рэдакцыі.
Просьба малітвы Пана «не ўводзь нас у спакусу» ва ўдакладненым перакладзе цяпер гучыць: «не пакінь нас у спакусах», што бліжэй да грэцкага арыгінала малітвы «Ойча наш».
На гэтую тэму раней выказаўся Папа Францішак: «Гэта чалавек падае, а не Бог кідае нас у спакусы, каб потым паглядзець, як мы ўпалі. Добры Айцец так не робіць; Ён дапамагае як найхутчэй падняцца. Той, хто ўводзіць нас у спакусы, – гэта сатана, гэта яго праца. А сэнс гэтай просьбы з малітвы „Ойча наш“ такі: калі сатана ўводзіць мяне ў спакусу, прашу Цябе, Ойча, падай мне руку».
Новая версія перакладу малітвы Пана ў італьянскім Касцёле стане абавязковай з Першай нядзелі Адвэнту, якая прыпадае сёлета на 29 лістапада.
Польшча
Супольнасць польскага моладзевага руху «Ледніца» і Галоўнае пастырскае ўпраўленне дыяцэзіяльнай курыі Ломжы запрашаюць усіх жадаючых далучыцца да малітвы за Папу Францішка. Штогадовая малітоўная акцыя пад назвай «Адзін за ўсіх, усе за аднаго» праходзіць трэці год запар. Сёлета яна адбудзецца 8 сакавіка, у нядзелю, якая папярэднічае гадавіне абрання Папы Францішка на Святы Пасад (13 сакавіка).
На прэзентацыі мерапрыемства ў Варшаве выступіў Генеральны сакратар епіскапату Польшчы біскуп Артур Мізінскі.
Іерарх з радасцю адзначыў, што гэтая акцыя стане «адказам на просьбу Святога Айца суправаджаць яго ў гэтыя цяжкія часы» і маліцца за яго.
Па словах заснавальніка кампаніі «Адзін за ўсіх, усе за аднаго» Рафала Ажэхоўскага, студэнта Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Ломжы, асноўнай мэтай ініцы ятывы з’яўляецца супольная малітва за Папу, паглыбленне яго настаўніцтва, а таксама евангелізацыя і пакланенне Богу.
Казахстан
Тры “гістарычныя” хрысціянскія супольнасці ў Казахстане – каталіцкая, праваслаўная і лютэранская, – заснавалі Раду Традыцыйных Хрысціянскіх Цэркваў, – паведаміла агенцтва “Fides”.
Старшыня казахстанскага епіскапату, біскуп дыяцэзіі Святой Тройцы ў Алматы, іспанец Хасэ Луіс Мамбіела Сьера адзначыў, што стварэнню новай міжхрысціянскай арганізацыі паспрыяў у свой час яго зямляк, былы Апостальскі нунцый у Казахстане, арцыбіскуп Мігель Маўры Буэндыя. Іерарх выказаў задавальненне стварэннем Рады, называючы яе “вялікім знакам еднасці”.
Заснавальнікі абвясцілі публічна аб заснаванні новага аб’яднання 13 студзеня 2020 г., а 25 студзеня арганізавалі першую сумесную падзею – экуменічнае набажэнства, на якое былі запрошаны таксама вернікі іншых пратэстанцкіх супольнасцей.
Па старонках Інтэрнэту