События
Героически оставалась со Христом
Открыт процесс беатификации Ванды Бонишевской, узницы ГУЛАГа
9 ноября в архиепископской часовне в Варшаве начался епархиальный этап процесса беатификации с. Ванды Бонишевской (1907-2003) из Конгрегации сестёр от ангелов; монахиня обладала мистическим опытом духовной жизни и носила на своём теле зримые стигматы.
Во время первого заседания кардинал Казимеж Ныч дал присягу перед трибуналом о ведении процесса беатификации, посвящённого жизни, добродетелям и ореоле святости Слуги Божьей на епархиальном уровне.
По просьбе Конгрегации сестёр от ангелов каноническим процессом будет руководить Варшавская архиепархия, на территории которой 17 лет назад скончалась с. Ванда Бонишевская. Юридическим делегатом митрополита Варшавского будет о. Яцек Вилиньский; поборником справедливости – о. Михал Турковский; нотариусом – о. Бартломей Пергол; вспомогательным нотариусом – с. Александра Венцек CSA. Постулатором процесса назначен адвокат о. Михал Сенницкий SAC.
«Процесс, который мы начали сегодня, призван показать, что героизм возможен даже в самых сложных жизненных обстоятельствах», – заявил о. Сенницкий. По словам иеромонаха, «несмотря на несправедливое осуждение на годы заключения в советской тюрьме Ванда Бонишевская героически оставалась со Христом, свидетельствуя о Нём, носила Его раны на своем теле, а страдания жертвовала за священников».
Постулатор процитировал Папу Иоанна Павла II, который в начале третьего тысячелетия христианства сказал: «Мы должны заново открыть тайну всеобщего призвания к святости». «Это призвание касается всех христиан, а не только некоторых крещеных; именно такой образ жизни и такое стремление к святости были присущи Ванде Бонишевской», – добавил о. Сенницкий, обращаясь к кардиналу с просьбой о начале процесса беатификации. В конце первого, торжественного заседания процесса беатификации кардинал Ныч вознёс молитву по заступничеству Слуги Божьей Ванды Бонишевской.
Слуга Божья с. Ванда Бонишевская
Будущая блаженная родилась 2 июня 1907 года в многодетной семье в д. Каменка под Новогрудком – на территории нынешней Беларуси. В детстве получила религиозное воспитание, особо почитала Таинство Евхаристии: этой любви она осталась верна до конца жизни, побуждая других к поклонению Пресвятым Дарам. В 1924 году Ванда обратилась с просьбой принять её в Конгрегацию сестёр от ангелов, но путь к монашеству был наполнен многими испытаниями и трудностями: первые обеты Ванда принесла 2 августа 1928 года, а вечные – через пять лет. С 1933 она проживала в монастыре под Вильнюсом; а в 1934 году, в Страстной четверг, на её теле появились кровавые раны Иисуса Христа. Кроме того, она часто болела: по состоянию здоровья Ванда осталась в Советском Союзе несмотря на то, что другие сёстры выехали в Польшу. В 1950 году она была арестована по обвинению в «организованной пропагандистской деятельности против СССР и шпионаже» и осуждена на 10 лет тюремного заключения, из которых шесть лет провела в Верхнеуральске.
Не раз причиной допросов были кровоточащие стигматы, которые с новой силой открылись во время Адвента 1950 года. Советские медики диагностировали, что на ее руках и ногах появлялись «периодически открывающиеся варикозные вены», но не могли объяснить кровоточащие раны в боку, поэтому определили их как «необычные и неизлечимые». После этапа на Урал выяснилось, что сестра Ванда была слишком слаба и больна для трудового лагеря, поэтому её поместили в бараки к политзаключённым. Нередко монахиню жестоко избивали, оскорбляли, подвергали унизительным пыткам, бросали в холодные карцеры, после чего ей приходилось долго восстанавливаться в тюремном лазарете. «Господи, прости им, ибо не ведают, что творят», – часто повторяла сестра. Врачи полагали, что она была близка к смерти, и не верили, что она когда-нибудь выдержит путь домой. Посреди лагерных лишений сестра не утратила веры, хотя и называла происходившее с ней «адом и чистилищем»; свидетельством жизни она побуждала других обращаться к Богу. Неожиданно те, кто жестоко с ней обращался, просили её о прощении и молитвах, в том числе и начальник Верхнеуральского ГУЛАГа, – тот, кто бил её головой об стену. После освобождения Ванда Бонишевская была направлена в пункт репатриации под Москвой, а затем переехала в Польшу, где проживала в монастырях своей конгрегации. С самого начала монашеского пути сестра высоко ценила духовное руководство исповедников, которым вверяла свои мистические переживания и откровения.
2 марта 2003 года в Констанцине-Езёрна 96-летняя с. Ванда скончалась в окружении сестёр и ореоле святости после 76 лет монашеской жизни, показав миру поразительную ценность стойкости во Христе, мистической жизни и глубокой духовности.
Виктор Владимиров – Град Ватикан
Русская служба Радио Ватикана
Новости
Ватикан
16 октября, в день 75-й годовщины основания Продовольственной и сельскохозяйственной организации ООН (ФАО), Папа Франциск обратился к её генеральному директору Цюй Дунъюю с видеопосланием, в котором предложил создать всемирный фонд борьбы с голодом за счёт военных расходов.
Святейший Отец подчёркивает, что миссия ФАО прекрасна и важна, потому что стремится искоренить голод и недоедание, способствуя продовольственной безопасности. За последние 75 лет, отмечает Папа Франциск, ФАО пришла к выводу, что одного производства продовольствия недостаточно: важно обеспечить устойчивость продовольственных систем, а также здоровый, доступный для всех рацион питания. Речь идёт о принятии инновационных решений, способных изменить способы производства и потребления продовольствия в интересах благосостояния народов и всей планеты, повысив тем самым устойчивость в долгосрочной перспективе.
Испания
13 октября 2020 года состоялась встреча архиепископа Мадридского и Лиссабонского Нестора с архиепископом Гранады Франсиско Хавьером Мартинесом Фернандесом, сообщает сайт Испано-Португальской епархии. По результатам встречи была достигнута договоренность о передаче в пользование русского православного прихода в Гранаде храма апостола Варфоломея, расположенного в центре этого испанского города. Община Покрова Пресвятой Богородицы была принята в состав епархии в 2018 году.
В конце встречи архиереи обменялись подарками – архиепископ Гранады подарил архиепископу Нестору альбом, посвященный королевской усыпальнице в кафедральном соборе Гранады, и получил в свою очередь издание акафиста Пресвятой Богородице, украшенное фресками Дионисия.
Бельгия
После недавнего теракта в Ницце бельгийская община мусульман выразила братскую солидарность с католиками и со всеми христианами. «Никого нельзя убивать во имя Бога!» – заявили вспомогательный епископ епархии Брюсселя (Бельгия) монсеньор Жан Кокерольс и Мохамед Белабед, советник Федерации мечетей Брюсселя. Религиозные лидеры встретились в столичном кафедральном соборе Сен-Мишель-и-Гудюль, чтобы принять совместное заявление после теракта, совершённого в соборе Нотр-Дам в Ницце, в результате которого погибли три человека.
По сообщению портала Католической Церкви Бельгии, монсеньор Кокерольс и Мохамед Белабед напомнили о важности взаимного уважения независимо от вероисповедания и заявили: «Мы верим в Бога жизни, в Бога, самым прекрасным созданием Которого является человек». В совместной декларации христиане и мусульмане призывают религиозных лидеров не оставаться безучастными, но встречаться в духе солидарности и братства, разговаривать, слушать и ближе узнавать друг друга.
Польша
Конституционный суд Польши принял историческое решение: 11 голосами «за» при двух «против» добровольное прерывание беременности по причине пороков развития плода признано неконституционным. (Аборты по причине дефекта плода были предусмотрены законом 1993 года, вместе с абортом после изнасилования и при угрозе жизни матери).
Решение суда – это ответ на прошение 119 депутатов, которые утверждали о нарушении конституционных принципов, защищающих жизнь каждого индивидуума.
Приветствуя решение Конституционного суда, польские епископы заявили, что концепция «жизни, недостойной быть прожитой», находится в противоречии с принципами правового демократического государства. Жизнь всех людей от зачатия до естественного конца имеет одинаковую ценность и требует одинаковой защиты со стороны государства.
По страницам Internet
Святочны настрой
Божае Нараджэнне ў Ватыкане
Каляднае дрэва і яслі прыбудуць на плошчу св. Пятра
Вялікая святочная ёлка, якая сёлета ўпрыгожыць плошчу св. Пятра, прыбудзе са славенскай вобласці Качэўе, а яслі Божага Нараджэння – з італьянскай мясцовасці Кастэлі ў правінцыі Тэрама.
30 кастрычніка 2020 г. Губернатарат Дзяржавы Ватыкан паведаміў, што цырымонія інаўгурацыі святочнай кампазіцыі адбудзецца вечарам 11 снежня. Перад гэтым Папа Францішак прыме на прыватнай аўдыенцыі прадстаўнікоў рэгіёнаў, з якіх будуць дастаўлены ёлка і яслі.
Паведамляецца, што вышыня каляднага дрэва складзе 28 метраў, а максімальны дыяметр ствала – 70 сантыментаў. Гаворка ідзе пра велічную Еўрапейскую або Звычайную ёлку з паўднёва-усходняй часткі Славеніі, на 90% пакрытай лясным масівам. Дрэва, якое адправіцца ў Ватыкан, ужо была выбрана. Яго высекуць у запаведнай зоне недалёка ад мястэчка Качэўска-Рэка, вядомага сваімі некранутымі рукой чалавека старажытнымі лясамі.
Яслі Божага Нараджэння прыбудуць сёлета з італьянскага рэгіёна Абруца, які з ХVI стагоддзя славіцца сваімі керамічнымі вырабамі. Фігуры з гэтага крохкага матэрыялу, вышынёй крыху больш за натуральны рост чалавека, будуць размешчаны на пастаменце плошчай у 125 квадратных метраў.
Статуі вырабляліся ў перыяд з 1965 па 1975 гг. вучнямі і выкладчыкамі мастацкага інстытута ў Кастэлі. На плошчу св. Пятра будзе дастаўлена толькі частка з 54 фігур, якія складаюць усю калекцыю. Некалькі дзесяцігоддзяў таму гэтыя керамічныя святочныя яслі выстаўляліся перад касцёлам у Кастэлі, на Форуме Траяна ў Рыме, а таксама ў Іерусаліме, Бэтлееме і Тэль-Авіве.
“У гэтым годзе, яшчэ мацней, чым звычайна, традыцыйнае ўпрыгожванне прасторы, прысвечанай Божаму Нараджэнню, на плошчы св. Пятра, жадае стаць знакам надзеі і даверу для ўсяго свету. Яно прагне выразіць упэўненасць, што Езус прыходзіць да свайго народу, каб збавіць і суцешыць яго. Гэта важнае пасланне ў наш складаны час па прычыне надзвычайнай эпідэміялагічнай сітуацыі, выкліканай COVID-19”, – гаворыцца ў ватыканскім паведамленні.
Каляднае дрэва і яслі застануцца на плошчы св. Пятра да заканчэння літургічнага перыяду Божага Нараджэння.
Па старонках Інтэрнэту
Феномен Бэтлеемскай зоркі
Астраномы выказваюць новыя гіпотэзы
Урачыстасць Нараджэння Пана прыцягвае ўвагу да Бэтлеемскай зоркі. Вяртаюцца пытанні аб існаванні знаку на небе, што прывёў мудрацоў да Нованароджанага Езуса.
Астраномы таксама задаюць сабе гэтыя пытанні. Кс. Жан-Батыст Кіквая з Ватыканскай астранамічнай абсерваторыі нагадаў, што ў гэтым пытанні ёсць тры гіпотэзы. Некаторыя думалі, што Бэтлеемская зорка магла быць каметай. Дакладныя разлікі, аднак, паказалі, што ў пачатку н. э. ніводная вядомая нам камета не была побач з зямлёй.
Згодна з другой гіпотэзай, зорка над Бэтлеемам магла быць звышновай. З’яўленне звышновай на небе звычайна адзначалі летапісцы розных цывілізацый. Яна таксама пакідае след у прасторы. Пакуль што не было выяўлена ніякіх слядоў выбуху вымерлай зоркі ў летапісах і ў Сусвеце, – паведаміў папскі астраном.
“Трэцім, найбольш верагодным, тлумачэннем Бэтлеемскай зоркі з’яўляецца злучэнне, гэта значыць канфігурацыя некалькіх нябесных цел у адну лінію”, – патлумачыў езуіт.
“Калі дзве-тры планеты злучаюцца, узровень іх святла павышаецца, на небе з’яўляецца светлая пляма. Кеплер, які сфармуляваў законы, што апісваюць рух планет у Сонечнай сістэме, выявіў іх, бо шукаў адказ на пытанне пра Бэтлеемскую зорку. Паводле яго падлікаў, на самой справе адбылося злучэнне дзвюх планет: Юпітэра і Сатурна”, – сказаў астраном.
Па словах святара, тлумачачы значэнне Бэтлеемскай зоркі, нельга забываць пра духоўны аспект падзеі. Гэта магла быць проста звышнатуральная з’ява, прызначаная выключна для мудрацоў. “Тры Каралі былі не адзінымі астраномамі ці астролагамі ў сваю эпоху. Іх было шмат. Калі Бэтлеемская зорка была фізічнай з’явай, то і іншыя павінны былі бачыць гэта. Між тым, толькі гэтыя тры астролагі сабраліся ў дарогу, каб аддаць даніну павагі нованароджанаму Каралю, Дзіцятку Езусу», – сказаў супрацоўнік Ватыканскай астранамічнай абсерваторыі.
Па старонках Інтэрнэту
Навіны
Ватыкан
Поўны адпуст для ўсіх, хто закрануты праблемай каранавірусу. Яшчэ ў сакавіку Апостальская Пэнітэнцыярыя выдала спецыяльны дэкрэт, дзе гаворыцца пра ўдзяленне поўнага адпусту вернікам, якія заразіліся на каранавірус, тым, хто знаходзіцца на каранціне, а таксама супрацоўнікам службы аховы здароўя, сем’ям і ўсім, хто якімсьці чынам закрануты гэтай праблемай. Поўны адпуст – гэта дапамога, якую ўдзяляе Касцёл, каб перажываць эпідэмію ў духу веры і асабістага навяртання. Каб атрымаць яго, трэба адкінуць усялякую прывязанасць да граху, удзельнічаць у святой Імшы з дапамогай сродкаў масавай камунікацыі або проста памаліцца.
«Гэта павінна быць спалучана з воляй спаўняць звычайныя ўмовы адпусту, значыць прыступіць да сакрамэнтальнай споведзі, святой Камуніі і прамовіць малітву ў інтэнцыі Святога Айца, калі гэта будзе магчыма», – адзначаецца ў дэкрэце.
Пад гэтымі ж умовамі Апостальская Пэнітэнцыярыя ўдзяляе поўны адпуст тым вернікам, якія будуць маліцца аб спыненні эпідэміі і ўмацаванні тых, хто пакутуе з яе прычыны, а таксама аб вечным збаўленні тых, хто памёр у выніку заражэння на каранавірус.
Германія
Бэнэдыкт XVI адмовіўся ад прыняцця спадчыны па сваім браце, які памёр у ліпені 2020 г. у Германіі. У гэтай сітуацыі ўладальнікам усёй маёмасці кс. Георга Ратцынгера з’яўляецца Святы Пасад. Гэта патлумачыў выданню Bild am Sonntag Ёханэс Хофман, дэкан Фонда св. Яна. Так вырашыў сам святар у пастскрыптум да свайго завяшчання.
Дом у Рэгенсбургу, дзе жыў кс. Ратцынгер, належыць Фонду. Спадчына ўключае ў асноўным кампазіцыі, ноты катэдральнага хору хлопчыкаў Regensburger Domspatzen, невялікую бібліятэку і сямейныя фотаздымкі.
Кс. Георг Ратцынгер памёр 1 ліпеня ў Рэгенсбургу ва ўзросце 96 гадоў. У сярэдзіне чэрвеня Бэнэдыкт XVI паехаў у Германію да свайго старэйшага брата, здароўе якога хутка пагаршалася. Георг бы ў апошнім блізкім сваяком Папы-эмерыта. У 1964-1994 гадах ён кіраваў хорам хлопчыкаў Regensburger Domstapzen. Пахаваны на каталіцкіх могілках у Рэгенсбургу.
Ватыкан
27 кастрычніка 2020 года Пантыфік скіраваў ліст да кардынала П’етра Параліна з нагоды 50-годдзя з дня ўстанаўлення дыпламатычных адносін паміж Апостальскай Сталіцай і структурамі Еўрапейскага Саюза; 50-годдзя прысутнасці Святога Пасаду ў якасці назіральніка ў Савеце Еўропы; 40-годдзя з дня заснавання Камісіі Біскупскіх Канферэнцый Еўрапейскай Супольнасці (COMECE) і 70-годдзя так званай Дэкларацыі Шумана, якая дала пачатак інтэграцыі на еўрапейскім кантыненце пасля Другой сусветнай вайны.
Папа Францішак заўважыў, што пандэмія ставіць еўрапейскую супольнасць перад выбарам: працягваць ісці шляхам пашырэння неразумення, спрэчак і канфліктаў або адкрыць нанова шлях братэрства, які натхняў айцоў-заснавальнікаў Еўрасаюза. Пантыфік пажадаў, каб Еўропа чэрпала натхненне са сваёй шматвяковай гісторыі і памятала пра важнасць праўды, справядлівасці і хрысціянскай веры. “Сёння, калі шмат людзей у Еўропе з недаверам задаюць сабе пытанні пра яе будучыню, многія глядзяць на яе з надзеяй, з упэўненасцю, што яна яшчэ можа штосьці даць свету і чалавецтву”, — сцвердзіў Святы Айцец.
Папа Францішак прызнаўся, што марыць пра Еўропу, сяброўскую ў адносінах да чалавека, паважлівую да чалавечай годнасці, дзе асоба з’яўляецца каштоўнасцю, а не аб’ектам эканамічнага разліку ці таварам. Ён марыць, каб у Еўропе чалавечае жыццё паважалася на ўсіх яго этапах. “Мару пра Еўропу, якая будзе сям’ёй і супольнасцю… Мару пра Еўропу салідарную і велікадушную”, – падкрэсліў Пантыфік.
Па старонках Інтэрнэту