Хвала Хрысту!
Рэальнасць… Вось што ў нас ёсць. Напоўні сэнсам кожны свой крок.
І памятай, не гледзячы ні на што – Бог цябе моцна любіць!
Пішы мне на na-ty@list.ru
І запануе супакой…
АКТУАЛЬНА
Чаго не хапае гэтаму свету, каб, нарэшце, настаў у iм супакой i мiр? Хочаш акунуцца з галавой у фiласофiю? Я таксама – не.
Але паўстала пытанне, i нават, можа, ты i сам не раз пытаў сябе, што трэба зрабiць, змянiць, каб… скончылiся войны, каб не было голаду, каб людзi не забiвалi адзiн аднаго, прычым, афiцыйна – праз аборт, эўтаназiю. Дык чаго ж не хапае, каб знiк боль? Хм, гэтая нябачная вайна iснуе даволi даўно.
Скажы, можа, хтосьцi з нас хоча бачыць свет такiм? Не! Тады што можам зрабiць мы, каб штосьцi змянiлася? Калi мы возьмем у рукi зброю, то прайграем, бо зло спараджае зло. Д’ябал хоча, каб мы пачалi ненавiдзець. Калi хочаш «расправiцца» са злом, трэба памятаць: зло не баiцца зла, яно ад яго расце. Але! Ёсць зброя, якой сам д’ябал баiцца, – зло не выносiць Любовi, зло не выносiць малiтвы. Вось наша зброя.
…Яшчэ хацелася б сказаць, што людзi вельмi моцна згаладаліся па Любові, але, на жаль, самi не здольныя гэта заўважыць. Мы навучылiся імітаваць дабрыню, мiласэрнасць, укладаючы ў гэтыя словы самы глыбокi i фiласафiчны змест… Зусiм забываючыся пра моц сапраўднай дзейснай справы, забываючыся пра Таго, ад Каго паходзiць моц гэтых слоў.
Чаго не хапае, каб настаў мiр ва ўсiм свеце? Любовi, мудрасцi, дабрынi, мiласэрнасцi, прабачэння, даверу адзiн аднаму, адказнасцi за свае ўчынкi?.. Несумненна! Але, здаецца мне, што гэты свет патрабуе БОГА. Бо ўсе, што напiсана вышэй, паходзiць ад ЯГО… I любоў, i мудрасць…
…Толькi цi нясём мы ў свет Любоў Бога? Цi стараемся быць Хрыстовым святлом у свеце, быць соллю, каб даць смак? (Мц 5, 13-14). Нават, калi нас, хрысцiян, мала, мы можам змяніць смак гэтага свету. Праблема не ў тым, што нас мала, праблема ў тым, што мы часта самі з’яўляемся соллю без смаку.
Ведаеш, сябар, вера – не твая ўласная маёмасць, яе нельга набыць, а пасля – пакласцi цiхенька ў кiшэню, i жыць далей. Калі ты пазнаў бязмежную Яго любоў, калі ты наблізіўся да Яго ранаў, калi ты прыняў Яго, то ты павінен уплываць на жыццё гэтага свету як соль і асвятляць змрок свету як святло. Гэты свет прагне цябе. Рабi, як казала Мацi Тэрэза, маленькiя ўчынкi, але з вялiкай любоўю.
Не чакай «адпаведнага» часу, каб штосьцi змянiць. Не трэба чакаць, пакуль станеш дэпутатам, каб змянiць свет, не чакай, пакуль прыйдзецца перавесцi бабулю праз дарогу. Не трэба тэорыi. Твая рэальнасць зараз, калi чытаеш гэтыя радкi.
Пачынай ужо зараз. Нясi знямогламу свету Хрыста! I тады свет зменiцца, запануе супакой…
А зараз пытанне для ўсіх: што трэба рабіць, каб быў у свеце супакой і мір?
|
ШЧЫРА
Павел Шыцiкаў (г. Бабруйск, парафiя Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі): |
Алена Кот (г. Мiнск, парафія св. Яна Евангеліста і св. Мак-сімільяна М. Кольбэ): – Перадусім трэба вызначыць, што такое «мір ва ўсім свеце»? Калі мець на ўвазе, каб абсалютна не было ваенных канфліктаў, голаду, няшчасця і каб панавалі згода і супакой, то гэтага на «свеце» не будзе. Чакае нас абсалютная Любоў у «будучым свеце», ці, інакш кажучы, у раі. Што датычыць цяперашняга часу, то многія трагічныя падзеі можна было б прадухіліць, калі б мы вучыліся слухаць і шанаваць. Слухаць Бога, другога чалавека, сваё сэрца, шукаць праўды, і не баяцца прызнацца, што быў няправы, шанаваць жыццё другога чалавека. І датычыць гэта не толькі «сильных мира сего», але і кожнага з нас. |
Дзянiс Бурко (г. Мiнск, парафiя св. Роха): – Каб настаў мiр ва ўсiм свеце, бясспрэчна, не хапае – вялiкi дэфiцыт! – любовi! Гэта першае i важнае. Любовi да блiжняга, той любовi, якая бескарыслiвая і шчырая. Просiцца слова “хрысцiянскай”, але гэта будзе не вельмi карэктна, недакладна, няпоўна. Любоў сама ў сабе большая за рэлiгiйную прыналежнасць. Часта рэлiгiйная прыналежнасць без любовi i з’яўляецца повадам, матывам для войнаў. Пра гэта можна шмат пiсаць. Другое – гэта дабрабыт. Заможным людзям няма патрэбы мець у сабе нянавiсць. Думаю, што нянавiсць, расiзм, нецярпiмасць узнiкаюць на глебе зайздрасцi i беднасцi. Падсумаванне такое. Любоў i дабрабыт усталююць мiр ва ўсiм свеце. |
Анастасiя Шэлег (г. Мiнск, парафiя Божага Цела): – Я думаю, что в современном мире людям не хватает доверия. Не все люди могут полностью открыться, показать свои чувства. А для мира во всём мире нужно, чтобы каждый человек на себе ощутил, что он нужен, что ему доверяют, был в безопасности и сам не носил “камень за пазухой”. А почувствовать себя нужным, человек может только тогда, когда ему доверяют… |
