Хрыстос Уваскрос! Сапраўды Ўваскрос!
Жыць па прынцыпах, якія прапаведуе Хрыстос, несці любоў сваім існаваннем – гэта не проста, але да гэтага трэба імкнуцца, да гэтага заклікае нас Сам Божы Сын. Шчаслівы той, хто мае супольнасць хрыстусовых аднадумцаў, якая заўсёды цябе падтрымае. Жадаю вам знайсці такую супольнасць і стаць у ёй адным з многіх!
Шукаем адказы разам
АКТУАЛЬНА
Сёння, калі мы назіраем за яркімі і дынамічнымі моладзевымі рухамі ў нашым Касцёле, становіцца відавочным, што моладзь у гэтых рухах з’яўляецца не проста аднадумцамі, але сапраўднымі агменямі духоўнасці, любові і адданасці Хрысту. Гэта поўная надзеі моладзь нясе ў сваім сэрцы іскру Божай Любові.
Варта адзначыць, што супольнасць стварае цудоўную прастору, дзе кожны можа быць самім сабой, дзе пануе атмасфера, якая прымае і падтрымлівае, дзе можна не баяцца адкрывацца адзін аднаму і дзяліцца сваімі меркаваннямі, прапановамі і радасцямі. Тут абмяркоўваем свае пытанні і шукаем адказы разам, не баімся казаць аб веры і вучымся быць мацнейшымі, каб пасля дзяліцца верай і сведчаннем па-за супольнасцю. І тут знаходзім сяброў, лепшых сяброў. Сяброў, якія потым дапамогуць сваімі малітвамі, сваім заступніцтвам, сяброў, якія дапамогуць працаваць над сабой, нешта ў сабе мяняць, каб станавіцца лепшым.
Святая Імша, супольная малітва, адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту, праслаўленне, сустрэчы за кавай ці гарбатай – праз гэта ўзмацняемся і гэта дапамагае ўсвядоміць сваю прыналежнасць да большай справы – служэння іншым. Быць хрысціянінам сёння – гэта значыць не толькі прымаць веру як дар, але і імкнуцца дзяліцца сваёй верай з бліжнімі – адкрываць сэрца на сацыяльныя праекты, валанцёрства і дабрачыннасць.
Гэта сэрцы, якія гараць любоўю да Езуса. Гэта не проста словы, а жыццё, напоўненае назіраннямі, прагнасць даведацца больш пра Бога, пазнаваць Яго. Гарэць жаданнем падзяліцца сваёй верай і сведчыць пра тыя цуды, якія Бог творыць у жыцці.
Мы разумеем, што гэты агонь – гэта нешта большае, чым проста эмоцыі, гэта моц Святога Духа, якая яднае.
Але, бывае, што мы паводзім сябе, як маладыя пенсіянеры, якія ўсё ведаюць, але якім нічога не хочацца. Давайце паспрабуем быць людзьмі, хрысціянамі, напоўненымі жыццём, энтузіязмам, жаданнем нешта мяняць, можна нават сказаць – быць з характарам. Як прыемна бачыць людзей, якім “хочацца”. Якім хочацца чагосьці ў духоўным плане (а не толькі грошы зарабляць), хочацца чагосьці для Бога ці ад Бога, чагосьці для сваёй душы, для збаўлення, калі хочацца набываць сяброў для сябе, для Бога, для Касцёла. Прыемна бачыць людзей, якім “хочацца”, якія не толькі скардзяцца, але імкнуцца нешта рабіць.
Давайце пастараемся быць хрысціянамі, якім хочацца быць творчымі ў справах веры, здагадлівымі ў імкненні да Бога, мужнымі ў вырашэнні праблем, адкрытымі на новых сяброў.
А зараз пытанне:
Ці здольны ты служыць у любові іншым? Ці дапамагае табе ў гэтым моладзевая супольнасць?
|
ШЧЫРА
Паліна Ручан (г. Мінск, парафія Св. Яна Евангеліста): –Я ўжо некалькі гадоў з’яўляюся часткай парафіяльнай моладзевай супольнасці – ДМХ «Адзіныя сэрцам». Мая супольнасць падарыла мне шмат: цікавыя вандроўкі, стасункі з добрымі каталікамі, а таксама надзейных душпастыраў, лепшых сяброў і нават двух хрэснікаў. Мне падабаецца, што, будучы ў супольнасці, можна штосьці прапанаваць, брацца за тое, чым я ніколі не займалася, служыць разам з сябрамі. Не ўсё для мяне лёгка: часамі прыходзіцца пераадольваць цяжкасці ў камунікацыі, згаджацца на тое, чаго мне не хочацца. Але Хрыстос дае сілы, і я магу ўзрастаць у адносінах і адкрываць Яго любоў праз сваю супольнасць. Нават не ведаю, дзе я была б сёння, калі б аднойчы ДМХ не знайшло мяне. |
|
Дар’я Купцова (г. Мінск, парафія Св. Яна Хрысціцеля): – Мая салезіянская супольнасць вучыць мяне вялікай любові! Вучыць любіць сябе, свае таленты. Вучыць любіць моладзь і дзяцей, да якіхя паслана. Тут я атрымала вялікі дар – маіх сяброў! Вучуся быць добрай хрысціянкай і сумленнай грамадзянкай! Гэта тое месца, дзе заўсёды чакаюць. Тут я шчаслівая! |
|
Ксенія Трот (г. Маладзечна, парафія Святога Юзафа): – Супольнасць Францішканскай Моладзі Таў адыгрывае вялікую ролю ў маім жыцці. Са сваімі братамі і сёстрамі я вучуся будаваць адносіны з Богам і бліжнімі. Дзякуючы ФМ Таў я бачу сапраўднае, актыўнае жыццё Касцёла і ўдзельнічаю ў ім. Мы ездзім у сацыяльныя дамы і псіханэўралагічныя інтэрнаты, праводзім заняткі з дзецьмі – Рыцарамі Святога Францішка, рыхтуем адарацыі, чуванні, рэкалекцыі і шмат іншага. Імкнемся жыць па прыкладзе Святога Францішка Асізскага. |
|
Марыя Багдановіч (в.Палонка Баранавіцкага раёна, парафія Маці Божай Шкаплернай): – Супольнасць дае мне пачуццё адзінства і прыналежнасці. У супольнасці я адчуваю сябе спакойна. Я ведаю, што я не адна. Там мяне прынялі такой, якая я ёсць. І таму я стала крыху больш упэўнена ў сабе. У нашай супольнасці шмат таленавітых людзей, і, знаходзячыся ў іх кампаніі, я заўсёды пазнаю шмат новага. Я ўдзячна Богу за тое, што ён дазволіў мне стаць часткай гэтай неверагоднай сям’і ФМТаў. |
