Вядучая старонкі – Ружа Міхайлоўская

Хвала Хрысту!

Прывітанне, сябры! “Часам нашае ўласнае святло згасае і потым зноў разгараецца ад іскры іншага. Кожны з нас мае падставу з глыбокай удзячнасцю думаць пра тых, хто распаліў полымя ўнутры нас”. Не перадаць словамі шчасце тых, хто мае добрага сябра, які запальвае нашыя агеньчыкі ўнутры. З гэтым меркаваннем вы згодныя? Пішыце мне на: na-ty@list.ru

Сядай з намі ў лодку

АКТУАЛЬНА

Я не ведаю, што такое сяброўства, ва ўсякім разе мне цяжка пра гэта пісаць. Не таму, што не маю сяброў. Хутчэй за ўсё таму, што сяброўства, як і любоў, больш за ўсялякія словы. Што б мы ні сказалі пра сяброўства – гэта будзе спроба схапіць і затрымаць вецер у далонях. Сяброўства не вымераць метрамі, не ўзважыць кілаграмамі… Нельга зразумець, у які менавіта момант яно з’явілася. Як нельга знайсці, дзе губляецца летні вецер, ці палічыць водар кветак… “Цяжка сказаць, у які момант нараджаецца сяброўства. Калі па кроплі наліваеш ваду ў сасуд, бывае нейкая адна, апошняя  кропля, ад якой ён раптам перапаўняецца, і вадкасць пераліваецца праз край. Так і тут у шэрагу добрых  учынкаў  нейкі  адзін раптам перапаўняе сэрца”, – так кажа Рэй Брэдберы пра сяброўства.
Кожны  думае, што ведае пра сяброўства калі не ўсё, то вельмі шмат, і гатовы дыскусіраваць на гэтую тэму доўга-доўга. А тым часам сяброўскіх адносін паміж людзьмі становіцца ўсё менш. І калі б, усё ж такі, былі  крамы, дзе гандлююць сябрамі, шмат  хто стаў бы там пастаянным  кліентам. Усе мы нібы ведаем, што такое сяброўства, нібы ўмеем  сябраваць, а на самой справе вельмі часта  ўмеем  толькі  карыстацца  адносінамі. Мы хочам мець сяброў, а хто з нас хоча быць “дружелюбным”?  У  Святым  Пісанні шмат  напісана  пра сяброўства. Прыпавесць (18, 25) падказвае нам  важную рэч: “Хто хоча мець сяброў, той і сам павінен быць прыязны”. Калі мы хочам мець сяброў, мы самі павінны сеяць насенне сяброўства.
Што дакладна я ведаю пра сяброўства – тое, што гэта асаблівая любоў. “Няма большае за тую любоў, як калі хто пакладзе душу сваю за сяброў сваіх” (Ян 15, 13). Задумайся над гэтымі словамі і можа цяпер твар у твар убачыш дасканаласць  любові, дасканаласць сяброўства. Як  думаеш, ты гатовы  аддаць  сваё  жыццё за сябра?  Страшна гучыць? А можа,  ніхто з тваіх сяброў “не заслуговае” гэтага, час ад часу не ўсё так добра з імі. Хм. А як было Езусу? Ці заўсёды мы Яго слухаем, любім?  Тым не меней… Мы пакліканыя любіць, як  нас  любіць Бог. Да крыжа. І значыць, так можна любіць, толькі мы забыліся, як гэта.
Сяброўства ідзе ад сэрца. З яго можна  чэрпаць  жыццё… А нам патрэбна  жыць, а не проста існаваць… Прагнем  добрага сябра, а хто ён?  Добры Сябар – Езус і добры зямны  сябар.
Мы  знаходзімся  пасярод нашага  жыццёвага  шторму, пасярод буры і, дзякуючы сяброўству з Хрыстом, можам  адчуць, як  Божае Святло пранікае ва ўсе куточкі нашых  сэрцаў, разганяючы  страх. Няхай бушуе шторм, мы не будзем самотныя, у нашым чаўне сядзіць Хрыстос.  Мы  чакаем, калі  Ён  устане і  супакоіць стыхію, якая разбушавалася. А пакуль мы вучымся радавацца  падчас  буры, просім  сіл, каб  здзяйсняць  маленькія крокі кожны  дзень. Наперадзе яшчэ шмат гор, якія трэба будзе пераадолець, галоўнае – не стаяць на месцы, галоўнае – атрымліваць асалоду ад імгнення, атрымліваць асалоду ад пырскаў вады, седзячы на карме. Бяры свайго  сябра  і  сядай  у  лодку, каб  быць разам з Сябрам усяго свету!

А зараз пытанне: скажы, хто сябра  твой?

ШЧЫРА   Максім Сяргеевіч  (г. Омск, парафія св.Георгія Пабеданосца): – Мне кажется, что нельзя ответить на вопрос, «кто мой друг» в отрыве от «кому я друг». Ведь дружба – это всегда взаимные и, что не менее важно, искренние отношения. С другом хочется делиться не только веселыми видео в сети, но и доверить свои самые сокровенные мечты или безумные идеи. И он не только не осудит, а сядет рядом составлять план их реализации. Он не оставит в трудную минуту и поможет подняться, если ты упал, и поддержит в пути, не ожидая ничего взамен. Не будет завидовать твоим успехам, готов разделить твою радость и твое горе пополам. Он, зная твои недостатки, принимает тебя таким, какой ты есть, со всеми твоими «косяками» (и часто тебе их прощает). Он умеет услышать, даже если ты не сказал ни слова… Я  уверен, что дружба – это дар Бога, за который мы должны быть очень благодарны.

Вольга Пашкевіч (г. Ліда, парафія Ўзвышэння Святога Крыжа): – Тэма сяброў для мяне  асаблівая. Бог даў і дае мне шмат ласкаў праз гэтых людзей. Менавіта з сябрамі моцна звязана гісторыя майго навяртання – праз іх словы, чыны і адкрытыя сэрцы Пан прывеў мяне ў Сваю Царкву, дапамог мне адкрыць, што такое шчырыя, жывыя адносіны з Ім. І зараз гэтыя людзі ідуць побач са мной да Бога, мы падтрымліваем адзін аднаго, натхняем, дзелімся сведчаннямі, дапамагаем адно аднаму. Я вельмі шчаслівая, што ўжо зараз ведаю тых людзей, з кім, я веру, мы будзем разам з Богам у вечнасці.

Уладзіслаў Мінкевіч (г. Баранавічы, парафія Ўзвышэння Святога Крыжа): – Калі паглядзець на нас збоку, то я і мой сябар – дзіўныя людзі. Сустракаемся раз на тыдзень, пераважней толькі ў касцёле. Але заўседы нашыя  спатканні чаканыя, праходзяць у вялікай радасці. Вельмі падабаецца, што мой сябар шчыры каталік. Таму шмат часу размаўляем пра нашага Айца. Заўсёды адчуваю, што мой сябар напоўнены Духам Святым. І гэта мне вельмі падабаецца. Самае галоўнае – ён  заахвочвае мяне расці. Ва ўсіх сэнсах! Ён сапраўдная матывацыя ў жыцці. І мае вялікі і цікавы духоўны мір. Я вельмі рады, што Бог даў мне такога сябра. Усім жадаю адчуць сапраўднае сяброўства.

Маргарыта Іскрык (г. Мінск, парафія Найсвяцейшай Тройцы): – Зараз у мяне даволі цяжкі жыццёвы час, шмат розных праблем, і слова «сябар» набывае для мяне іншы змест. Раней – гэта быў той, з кім можна было бавіць час, ад каго чакала віншаванняў на дзень народзінаў і, зразумела, той, з кім  камфортна. А зараз… Шмат такіх сяброў недзе зніклі, а засталіся і з’явіліся людзі, якіх любіш (ну, не кахаеш, а менавіта любіш) і чыю любоў адчуваеш на сабе: іх неабыякавасць, клапатлівасць і жаданне быць з табой. Зразумела, у Бога шмат спраў, Ён не займаецца мною асабіста, а толькі расстаўляе на маім шляху людзей, у якіх, я веру, укладае сваю ўвагу, свой клопат пра мяне. У выніку – сябры мае сапраўды класныя!

Артыкулы, блiзкiя па сэнсу: