Хвала Хрысту!
Няхай Ружанец будзе ўплецены ў нашае жыццё нібы залатая нітка, якая ўпрыгожвае кожны наш дзень. Пішы мне на Dialog-na-ty@tut.bу
Вяночак з ружаў і любові
АКТУАЛЬНО
У жыцці кожнага з нас існуе тое асаблівае, што дае моц. Для мяне – гэта Ружанец, які стаў неад’емнай часткай маёй веры, прыносіць мне натхненне і дадае сілы.
Малітва – гэта размова, якая ўмацоўвае нашу веру і дае магчымасць пазнаваць Госпада, ружанец – добры інструмент, які дапамагае засяродзіцца на малітве і ўсталяваць больш глыбокую сувязь з Богам.
Той, хто моліцца на ружанцы, ведае, што гэта больш, чым проста 50 разоў «Вітай, Марыя», гэта – пярліна, якая нагадвае пра міласэрнасць і любоў Бога, дае магчымасць дакрануцца да Яго шляху. Ружанец нагадвае аб тым, што я – не самотны ў гэтым свеце чалавек, што заўсёды ёсць Той, хто мяне любіць і клапоціцца пра мяне. Ён нагадвае аб тым, што сіла веры можа зрабіць немагчымае магчымым і што побач з Богам выпрабаванні перажываць не так страшна. Гэтая малітва падтрымлівае ў цяжкія моманты жыцця, напаўняючы душу надзеяй і ўпэўненасцю ў Божым клопаце пра нас. Яна ўмацоўвае веру і нагадвае пра вялікі дар Хрыста, які аддаўся за нас на крыжы, каб выратаваць нас ад граху і смерці.
Акрамя таго, малітва на Ружанцы яднае нас з іншымі вернікамі. Мы молімся з многімі людзьмі па ўсім свеце, якія таксама шукаюць суцяшэння, моцы і цудаў ад Бога. Важна адчуваць сябе часткай духоўнай супольнасці, бо мы не самотныя ў сваіх малітвах.
Бываюць дні, калі цяжка засяродзіцца, калі думкі разбягаюцца, а словы здаюцца пустымі. Часам здаецца, што ўсё навокал патрабуе ўвагі менавіта ў той момант, калі толькі пачынаеш маліцца. Але варта расставіць прыярытэты, расставіць іх з любоўю і ўвагай.
Цяпер малюся на ружанцы не штодзень. А калі прысвячаю гэтаму час, то з радасцю «сплятаю» прыгожы, поўны любові вяночак з ружаў для Маці Божай.
О, якая ўдзячная я за ружанец, за тое, што ў свой час сястра Дам’яна навучыла мяне маліцца, трымаючы яго ў руках, калі я была яшчэ маленькай! Няхай ён застаецца са мной назаўжды, нагадваючы мне пра вялікую міласэрнасць і любоў Божую, якая ніколі не змяншаецца.
Няхай малітва будзе не проста словамі, але добрай размовай з Госпадам, у якой варта адкрыць перад Ім свае думкі і пачуцці, шчыра просячы аб прабачэнні і дапамозе.
Няхай Ружанец стане і для цябе прыладай у барацьбе са спакусамі, нагадваючы пра вечную мэту хрысціяніна – Валадарства Нябеснае.
А зараз пытанне: чым з’яўляецца Ружанец для цябе?
|
ШЧЫРА
Алеся Гедроіц (г. Мінск, парафія Імя Найсвяцейшай Панны Марыі): –Ружанец – гэта тая рэч, якая заўсёды ў маёй сумцы ці заплечніку, для мяне гэта неад’емная частка майго каталіцкага жыцця. На жаль, я не магу пахваліцца штодзённай малітвай на ружанцы, да чаго я старанна імкнуся, але, калі здараецца вольная хвіліна, то я магу прамовіць “дзясятачку”, напрыклад, ідучы да аўтобуснага прыпынку ці чакаючы ў чарзе ў паліклініцы. Але найбольшую асалоду гэтай малітвы я адчуваю ў святыні, асабліва падчас выстаўлення Найсвяцейшага Сакрамэнту, а таксама на доўгім шпацыры ў парку. Малітва Ружанцовая часта ратавала мяне ад страху і збянтэжанасці, ад болю, злосці і крыўды. Для мяне яна як ратавальны круг. |
|
Станіслаў Іваноў (г. Віцебск, парафія Св. Барбары): –Ружанец… Ён, як выратавальны круг. Хаця не… Ён – як ліхтарык, які дапамагае знайсці зваротную дарогу, калі ты заблудзіўся. Гэта размова з Мамай. І я веру, што да Яе магу прыйсці нават тады, калі не веру, калі сумняваюся, калі не магу дараваць сябе. Але я веру, што ў Яе абдымках знайду свет, а разам з ім – і дарогу да крыніцы новага жыцця. |
|
Аляксей Заічанка (г. Пінск, парафія Св. Бэнэдыкта і Св. Карла Барамея): –Ружанец для мяне – гэта шлях да Бога праз Марыю. З Ружанцовай малітвай я спалучаю штодзённы шлях да працы. Асаблівым чынам раблю ўласныя разважанні на тэмы таямніц. Кожная таямніца Ружанца – гэта як акно ў жыццё Езуса і Марыі, праз якое я магу лепш зразумець і наблізіцца да іх. Аднак не заўсёды ўсё ідзе гладка. Бываюць дні, калі цяжка засяродзіцца, калі бывае неахвота, шмат працы і абавязкаў. Але гэта не можа быць прычынай, каб не знайсці час хоць на адну “дзясятку”. |
|
Вераніка Манкевіч (г. Мінск, парафія святых Яна Евангеліста і Максімільяна Марыя Кольбэ): – У мяне, напэўна, як і ў многіх, няпростыя адносіны з Ружанцам, таму што цяжка прыняць клопат Марыі, часта ўцякаю ад яе прамога погляду, малітвы, цішыні. Але Бог фармуе, дзейнічае. Мяне больш за ўсё кранаюць словы “маліся за нас цяпер і ў час смерці нашай”, таму што яны кожны раз нагадваюць, як важна маліцца ўжо зараз за тое, як пройдзе самая важная сустрэча – сустрэча з Хрыстом. Былі моманты, калі адчувала вельмі вялікі страх, нават жах, і тады не заставалася нічога, акрамя гэтай малітвы. Яшчэ люблю, калі мы молімся Ружанец у супольнасці, асабліва ў дарозе. Гэта напаўняе нас, стварае паміж намі непаўторнае адзінства. Адзінства, якое будуецца на Хрысце. |
