12 мая б. г. у Санктуарыі Маці Божай Фацімскай у Баранавічах будзе праходзіць традыцыйны фестываль Марыйных песень. Адметнасцю яго ў гэтым годзе стане падвядзенне вынікаў літаратурна-мастацкага конкурсу “Пасланне Маці Божай Фацімскай мне і майму акружэнню”, які быў аб’яўлены Санктуарыем летась, з нагоды 100-х угодкаў аб’яўленняў Маці Божай у Фаціме. Рэдакцыя часопіса “Дыялог” звярнулася з просьбай да старшыні журы конкурсу кусташа Санктуарыя Маці Божай Фацімскай а. Конрада ПАТЫКА, SVD, каб падзяліўся з намі першымі ўражаннямі ад конкурсу, ад удзельнікаў і іх прац. А. Конрад даў згоду.
Перш за ўсё хацеў бы адзначыць, што 100-годдзе з дня аб’яўлення Маці Божай Фацімскай, якое летась адзначалася ў Паўсюдным Касцёле, для нас звязана з асаблівай падзеяй у жыцці мясцовага Касцёла – наданнем касцёлу Маці Божай Фацімскай ў Баранавічах тытулу Санктуарыя. Расцэньваю гэта як дар Божай ласкі для кожнага парафіяніна, для кожнага пілігрыма, якія адклікаюцца на голас з Фацімы і моляцца ў гэтай святыні. Так, голас з Фацімы, які прагучаў 100 гадоў назад і заклікаў да навяртання, быў пачуты і беларускімі католікамі, якія захавалі веру нягледзячы ні на якія палітычныя абставіны. І менавіта з пачуццём падзякі Богу за дар веры, за марыйную пабожнасць, якая развіваецца і сёння, мы аб’явілі адкрыты літаратурна-мастацкі конкурс з незвычайнаю назваю: “Пасланне Маці Божай Фацімскай мне і майму акружэнню”. Перад яго ўдзельнікамі была пастаўлена задача – стварыць літаратурны або мастацкі твор, які адлюстроўвае актуальнасць фацімскага паслання для нас, сённяшніх,
«Малітва дзіцяці»
гэта значыць для самога ўдзельніка конкурсу і яго родных, блізкіх, сяброў. Хацелася адчуць подых гэтай марыйнай пабожнасці.
Цешуся тым, што ўжо першая праца, якая прыбыла з паметкай “На конкурс” – а быў гэта верш Алы Ермаковіч з г.п. Кры-вічы Мядзельскага раёна, крануў сваёю шчырасцю і актуальнасцю. Аўтар моцна адчувае па-трэбу прысутнасці Езуса ў нашым жыцці і своеасаблівым чынам звяртаецца да Яго, а таксама да Маці Божай з Фацімы, каб Яна папрасіла ў свайго Сына дапамогі нашым сучаснікам, бо яны патанаюць у гневе, у граху зайздрасці, пры адсутнасці веры ў Божую ласку.
Прыемна тое, што працы да-сланыя нам людзьмі розных узростаў – самай малодшай нашай аўтарцы 7 гадоў, гэта Багуслава Малашчанка з Баранавіч, яна прадставіла на конкурс малюнак “Марыя – наша Маці”, а самай старэйшай – Альбіне Цярэшка са сталбцоўскай парафіі святога Казіміра, якая даслала вершы на беларускай і рускай мовах, – 78. Дарэчы, з названай парафіі святога Казіміра мы атрымалі аж сем прац. Цудоўна! Цудоўна тое, што Маці Божая з Фацімы стала блізкаю для лю-дзей розных пакаленняў: яны чуюць Яе, адчуваюць Яе, разумеюць і давяраюць!
Прыемна яшчэ і тое, што ідэя конкурсу закранула сэрцы, можна сказаць, цэлых калектываў. Напрыклад, свае працы даслалі нам чатыры дзяўчынкі, вучаніцы 4 класа Опсаўскай дзіцячага сада-школы Браслаўскага раёна Ева Бейнар, Света Крывель, Ксенія Умпіровіч і Юля Галіна. Як мы даведаліся, рысаваць, а таксама працаваць з папераю дзяўчынкі вучацца ў аб’яднанні “Мазаіка”, якое дзейнічае ў іх школе. А што датычыцца ўдзелу ў конкурсе, то іх натхніла фігура Маці Божай Фацімскай, якая пілігрымавала летась па парафіях Віцебскай дыяцэзіі.
Калі мець на ўвазе жанры, то больш разнастайна прадстаўлены літаратурныя – ёсць малітвы, вершы, апавяданні. Парафіянка парафіі св. Язафата з Глыбоччыны Алена Татун даслала на конкурс шчырае аповед-разважанне, якое больш падобна да ма-літвы да Маці Божай. Асабістыя падзеі з жыцця жанчыны сталі пацеркамі на яе ружанцы…
«Разам з намі»
Сярод жанраў выяўленчага мастацтва – толькі малюнкі, выкананыя рознымі фарбамі, алоўкамі, у розных тэхніках. 13-гадовая дзяўчынка Люба Супрановіч са Сталбцоў выканала сваю працу ў складанай тэхніцы – мастыхінам. Пры нашай размове Люба патлумачыла: “Імкнулася перадаць Маці Божую, Якая з неба глядзіць на нашу капліцу, бо касцёл святога Казіміра яшчэ толькі будуецца, а ўсе набажэнствы адбываюцца ў каплічцы. Маці Божая разам з намі, ведае нашыя думкі, памкненні, Яна з намі ў нашай парафіі…”.
Ёсць удзельнікі, якія прыслалі не адзін твор, а некалькі, як, напрыклад, Ірына Яфімава, парафіянка парафіі Ўзвышэння Святога Крыжа ў Баранавічах, якая даслала – таксама на беларускай і рускай мовах – малітву і тры вершы, або студэнтка катэхітычнага каледжа імя Зыгмунта Ла-зінскага Таццяна Пракопчанка з Мазыра.
(ад левага боку): Юлія Галіна, Ева Бейнар, Ксенія Умпіровіч
і Света Крывель.
Таццяна прадставіла два малюнкі, верш, апавяданне і малітву. Мы таксама звязаліся з Таццянаю па тэлефоне і запыталі, адкуль такая разнастайнасць інтарэсаў і талентаў: “Усё гэта – маё адчуванне Фацімы, – адказала маладая жанчына– Тыя прароцтвы, якія яна прадказала, збываюцца, мы сведкі таму. Яна малілася за навяртанне Расіі, але яно датычыць і нас. І мне хацелася спрабаваць, ці змагу я гэта перадаць. Да таго ж, Маці Божая Фацімская сапраўды суправаджае мяне па жыцці: і першая кніжка пра сястру Люцыю, якую даў пачытаць былы пробашч Юзаф Дзеконьскі, і падараваная ім жа фігурка Маці Божай Фацімскай, і успаміны святой памяці кардынала Казіміра Свёнтка аб сустрэчы з сястрой Люцыяй…Гэта ўсё адчуванне Фацімы”.
Застаецца падзякаваць Богу за плён, якім Усявышні адарыў удзельнікаў конкурсу, і самых удзельнікаў за іх творчую працу і пажадаць ім новага адкрыцця боскага на зямлі.
а. Конрад ПАТЫКА, SVD.
Фота Карнэлія КОНСЭКА,SVD
і з фотаархіваў удзельнікаў конкурсу .